Yıllar öncesinden dikkatimi çektiği için yazmam gereken bu yazıyı, yoğun siyaset ve haber gündeminden dolayı yazamamıştım. Bayram tatili nedeniyle tüm gündemlere ara verilince ben de bu boşluktan faydalanarak, bugün yarın diye habire ertelediğim bu konuyu yazmaya karar verdim.. “Yıllar öncesinden” diye daldım konuya çünkü yıllar öncesine dayalı idi. İsmi mevzubahis olmasın dönemin rektörü olan değerli profesörümüz beni telefonla arayarak “Şimdi sizi ziyarete gelecektim ama son anda üniversiteden aradılar bir ziyaretçim gelmiş” dediğinde; -Hayırdır hocam beni niye ziyaret gelecektiniz? -Şu şu gazeteciler bana ‘hocam bizi gazetemizde hiç ziyaret etmediniz. Gelin bir fotoğraf verin de şöyle bir havamız olsun’ diye sitem ediyorlardı. Bugün onları ziyaret ettim. Sizin böyle bir talebiniz olmadı ama ben özellikle sizi ziyaret etmek istedim. Yarın mutlaka size geleceğim. -Yok yok hocam siz o niyetle bana gelmeyin. -Nasıl yani? -Yani bana hava veya değer katmak için gelmeyin hocam. İşinize engel teşkil etmeyecek bir müsait gününüzde, fotoğraf çekilmemek üzere sadece çay kahve içip sohbet etmeye gelin. -Cengiz bey siz gerçekten çok farklıymışsınız. -Farktan değil hocam. Sizi birlikte fotoğraf çektirmeye davet eden o arkadaşlarımızın, sizinle çektirdiği o fotoğraf karesinden güç almaya ihtiyaçları varmış. Benim fotoğraf karelerinden güç almaya veya değer kapmaya hiç ihtiyacım olmadı.. Ve o telefonu kapattıktan sonra kendi kendime düşünmeye başladım, demek ki; Bir girdiği fotoğraf karelerine değer katanlar varmış, bir de o kareden değer kapanlar varmış.. Bir oturduğu koltuğa güç katanlar varmış, bir de o koltuktan güç kapanlar varmış.. Ez cümle yani bir gölge salanlar varmış, bir de başkalarının gölgelerine sığınanlar varmış.. Lakin o fotoğraf karelerinden kapılan değerlerin ve o koltuklardan kapılan güçlerin ömrü, koltuklar gidinceye ve fotoğraflar yırtılıncaya kadardır. Aklınızın, yüreğinizin, kalemizin ve de kelamınızın size kattığı güç ise kalıcıdır, sizinle birlikte hep vardır.. Doğal olarak şimdi merak ettiniz "Rektör hoca sizi ziyaret geldi mi?" diye.. Tabi ki o sohbetimizden sonra o rektörümüz beni ziyaret hiç gelemedi. Çünkü benim koşul koyduğum o ‘işinizden arta kalan boş bir zaman’ı hiçbir zaman bulamadı. Çok çalışkan bir profesörümüzdü ve şimdi çok güzel yerlerde..  Ha bir de unutmadan; 2024'ün seçilenleri içinde bir kendisine has bilgi birkimi, liyakatı ve diğer güçlü özelliklerinden dolayı seçilmiş olanlar var ve bir de abilerinin veya bir başka yakınları ile milletvekillerinin bağlantılarının üzerinden giderek hazıra konanlar var..