Orman bitki örtüsü olma özelliğinden dolayı dünyanın hem süsü hem de bütün canlılar için bir yaşam ortamıdır. İnsanlar olarak kendi özelimize gelince bu durumun taşıdığı anlam daha da önem kazanmaktadır. Ancak bize sayısız imkânlar sunan bu zenginliği koruyup geliştirme konusunda insanlık olarak büyük zaaflar yaşamaktayız. Bu noktada ormanı algılama biçimimize onun aynı zamanda yanıcı madde konumunda olduğu düşüncesini de eklemeliyiz. Bu düşünce ile yerleşim yerlerimiz ormanın içinde ise yanıcı madde ile de çevrili ve iç içe olduğumuzu unutmamalıyız.  Orman yangınlarının bir kısmını sahip olduğumuz imkânlarla söndürebilmekteyiz. Bir kısım yangınlar ise iklim şartları sebebi ile makul sürede söndürülememektedir. İşte bu tür yangınlar konusunda alınması gereken tedbirlerle ilgili olarak şunlar söylenebilir. 1.Orman bölgesindeki yerleşim yerlerinin ormanla fiziki irtibatı kesilmelidir. Bunun için de yerleşim yeri ile orman arasında makul bir alan bitki örtüsünden arındırılmalıdır.  Bu, yerleşim yeri içinin de yeşilden arındırılması gerektiği anlamına elbette gelmeyecektir.  2. Aynı önlem orman varlığı açısından da devrede tutulmalıdır. Şöyle ki orman alanları makul genişlikteki parsellere bölünmeli, parseller arasında yangının sirayetini önleyecek ağaçsız sınırlar bırakılmalıdır.  Bu ayırıcı bölgeler belirli aralıklarla temizlenmeli, yangının intikaline elverişli hale gelmesi önlenmelidir. 3.Parseller arasında bırakılan bu sınır bölgeleri imkânlar ölçüsünde yangın anında ulaşım ve iletişimi sağlayacak yollara dönüştürülmelidir. Bu uygulama bölgenin coğrafi şartlarına göre bazen hiç hayata geçirilemeyebilir. Ancak iyi bir planlama ve mümkün olan azami yatırımla çok ciddi mesafeler alınabilir. Uygulamanın detaylarından olmak üzere mümkün ve uygun olan yerlerde yolların zemin altına su nakil boruları döşenerek kullanıma hazır halde bekletilebilir. Türk milleti “Kıyametin kopacağını bilseniz bile elinizdeki fidanı dikiniz” hadisinin gereğine inanmış bir dünya görüşüne sahiptir. Bu sebeple yurdumuzun ormanlarının tamamı yansa bile bu durum milletimizi karamsarlığa sürükleyemez. Bu inançla tekrar yanan ormanlarımızı yeniden yeşertme ve onları bu sefer daha da iyi koruma kararlılığına ve gücüne sahibiz. Sonuçta “kıyametin kopacağı bilinse bile” yapılacak iş eldeki fidanı dikmek olduğuna ve kıyamet de kopmadığına göre umutsuzluğa ve karamsarlığa gerek yoktur.